FAQ

Do właściwości Trybunału należą dwie kategorie spraw. Przede wszystkim Trybunał rozstrzyga spory wynikające z zaskarżenia ostatecznych decyzji dyscyplinarnych wydawanych przez polskie związki sportowe.

Ponadto Trybunał rozpoznaje spory jako stały sąd polubowny, na zasadach określonych w Kodeksie postępowania cywilnego na podstawie zgodnej woli stron poddania określonego sporu pod osąd Trybunału.

Wniesienie skargi do Trybunału możliwe jest w przypadku każdego ostatecznego orzeczenia dyscyplinarnego, wydanego przez polski związek sportowy.

Decyzją dyscyplinarną jest decyzja dotycząca odpowiedzialności dyscyplinarnej zawodnika lub zespołu. Odpowiedzialność dyscyplinarna w ramach polskich związków sportowych jest realizowana na zasadach określonych w regulaminie dyscyplinarnym. Regulaminem dyscyplinarnym jest akt prawny (o dowolnej nazwie) przyjęty lub wydany przez uprawniony organ związkowy, który określa m.in. podmioty podlegające odpowiedzialności dyscyplinarnej, czyny zagrożone karą dyscyplinarną, rodzaje kar dyscyplinarnych, organy dyscyplinarne i ich kompetencje oraz tryb postępowania dyscyplinarnego.

Karami dyscyplinarnymi mogą być między innymi:
  • upomnienie;
  • nagana;
  • dyskwalifikacja czasowa lub dożywotnia;
  • kara pieniężna;
  • przeniesienie zespołu do niższej klasy rozgrywkowej;
  • skreślenie ze związku;
  • wykluczenie ze związku.
Ostateczną decyzją dyscyplinarną jest decyzja właściwego organu polskiego związku sportowego, od której regulaminy nie przewidują dalszej wewnętrzzwiązkowej drogi odwoławczej.

Skarga do Trybunału nie przysługuje w sprawach dotyczących technicznych reguł gry.
Skarga do Trybunału na decyzje dyscyplinarne polskich związków sportowych przysługuje przede wszystkim stronie postępowania dyscyplinarnego. Regulaminy obowiązujące w danym polskim związku sportowym mogą przyznawać takie uprawnienie również innym podmiotom.
Co do zasady skargę na decyzje dyscyplinarne polskich związków sportowych do Trybunału wnosi się w terminie 14 dni od dnia doręczenia ostatecznej decyzji dyscyplinarnej. Skarga wniesiona po tym terminie nie zostanie przyjęta do rozpoznania i nie wywołuje skutków prawnych.

Jeżeli niedotrzymanie wskazanego terminu nastąpi z przyczyn niezależnych od strony, możliwe jest zgłoszenie wniosku o przywrócenie terminu w terminie 7 dni od dnia, w którym ustała przeszkoda. Wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu konieczne jest wniesienie skargi.
Tak, ale w ograniczonym zakresie, ponieważ sprawy dyscyplinarne dotyczące dopingu w sporcie stanowią szczególną kategorię spraw dyscyplinarnych i są wyłączone spod zastosowania ustawy o sporcie (art. 45e). Trybunał nie posiada zatem ustawowej kompetencji do rozpoznawania tzw. spraw dopingowych.
 
Jednakże właściwość Trybunału w określonych kategoriach spraw dyscyplinarnych dotyczących dopingu w sporcie została uregulowana w Przepisach Antydopingowych Polskiej Agencji Antydopingowej (POLADA), a konkretnie mocą art. 13.2.2 i następnych tychże Przepisów.
 
Sprawy dotyczące dopingu w sporcie są co do zasady rozpoznawane przez Trybunał na analogicznych zasadach jak "zwykłe" sprawy dyscyplinarne.
Zgodnie z art. 13.2.2 Przepisów Antydopingowych POLADA Trybunał rozpoznaje odwołania dotyczące zawodników klasy krajowej (lub innych osób) wnoszonych od orzeczeń Panelu Dyscyplinarnego przy POLADA drugiej instancji.
 
Jak wynika z cytowanego wyżej przepisu, odwołanie do Trybunału przysługuje wyłącznie w przypadku wydania ostatecznej decyzji dyscyplinarnej przez Polską Agencję Antydopingową.
 
Wyjaśnić należy, że odpowiedzialność dyscyplinarna w tzw. sprawach dopingowych nie jest realizowana w ramach związków sportowych, ale właśnie przez Polską Agencję Antydopingową, czyli państwową osobą prawną, która jest niezależna od związków sportowych.
 
W ramach POLADA postępowanie dyscyplinarne ma charakter dwuinstancyjny. Na początku sprawa jest rozpoznawana przez Panel Dyscyplinarny przy POLADA pierwszej instancji, a w przypadku zaskarżenia tego orzeczenia, sprawę rozpoznaje Panel Dyscyplinarny przy POLADA drugiej instancji.
 
Nie jest możliwe wniesienie odwołania do Trybunału przed wyczerpaniem ww. drogi odwoławczej w ramach POLADA.
 
(W zakresie odwołań dotyczących zawodników klasy międzynarodowej lub międzynarodowych wydarzeń sportowych por. punkt 13 poniżej.)
Zgodnie z art. 13.2.3 Przepisów Antydopingowych POLADA do wniesienia odwołania do Trybunału (w przypadkach określonych w art. 13.2.2 ww. Przepisów) uprawnione są następujące podmioty:
 
(a) zawodnik lub inna osoba będąca przedmiotem zaskarżanej decyzji;
 
(b) druga strona sprawy, której dotyczy decyzja;
 
(c) właściwa Federacja Międzynarodowa;
 
(d) POLADA oraz (jeśli inna) Krajowa organizacja antydopingowa właściwa ze względu na miejsca zamieszkania osoby, w szczególności Polski Związek Sportowy;
 
(e) Międzynarodowy Komitet Olimpijski lub Międzynarodowy Komitet Paraolimpijski, gdy decyzja może mieć skutki związane z Igrzyskami Olimpijskimi lub Igrzyskami Paraolimpijskimi, w tym z decyzjami dotyczącymi prawa do uczestnictwa w Igrzyskach Olimpijskich lub Igrzyskach Paraolimpijskich;
 
(f) WADA.
Zgodnie z art. 13.6.2 Przepisów Antydopingowych POLADA termin wniesienia odwołania do Trybunału w sprawach dyscyplinarnych dotyczących dopingu w sporcie wynosi 21 dni od daty otrzymania orzeczenia przez stronę wnoszącą odwołanie.
 
Zaznaczyć należy, że wskazany termin 21 dni dotyczy wyłącznie spraw dyscyplinarnych dotyczących dopingu w sporcie.
 
Szczególne terminy znajdą zastosowanie w przypadku strony uprawnionej do wniesienia odwołania, która jednak nie była stroną postępowania prowadzącego do orzeczenia będącej przedmiotem odwołania. W takim wypadku obowiązują następujące terminy:
 
  1. w terminie piętnastu dni od powiadomienia o orzeczeniu, strona taka ma prawo żądania od organu, który wydał orzeczenie, kopii akt, na których opierał rozstrzygnięcie; 
     
  2. w przypadku wniesienia takiego żądania w terminie piętnastu dni, stronie wnoszącej żądanie przysługuje termin dwudziestu jeden dni od otrzymania akt do wniesienia odwołania do organu odwoławczego szczebla krajowego. 
     
WADA może składać odwołania lub interweniować nie później niż:
 
  1. dwadzieścia jeden dni od ostatniego dnia, w którym dowolna strona sprawy miała prawo złożyć odwołanie, lub 
     
  2. dwadzieścia jeden dni od otrzymania przez WADA pełnych akt dotyczących orzeczenia.
Do skargi wnoszonej do Trybunału należy dołączyć:
  • kopię skarżonej ostatecznej decyzji dyscyplinarnej wraz z uzasadnieniem;
  • kopię decyzji dyscyplinarnej wydanej przez związkowy organ pierwszej instancji wraz z uzasadnieniem;
  • w przypadku składania skargi przez pełnomocnika - oryginał pełnomocnictwa wraz z dowodem wniesienia opłaty skarbowej;
  • wszelkie inne dokumenty, które według skarżącego mogą mieć znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy.
Wpis w sprawach dyscyplinarnych jest ustalany w każdej sprawie indywidualnie przez Sekretarza Trybunału. Wyznaczenie wpisu następuje po wniesieniu skargi i jej sprawdzeniu pod względem formalnym.

Wysokość wpisu w sprawach dyscyplinarnych nie może być wyższa niż dwukrotność przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia za pracę w gospodarce narodowej w roku poprzednim, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego.
Co do zasady w sprawach rozpatrywanych przed Trybunałem stronom oraz innym uczestnikom postępowania nie przysługuje zwolnienie od kosztów postępowania. Wpis w sprawach dyscyplinarnych musi być zatem w każdym wypadku wyznaczony, a ewentualne uwzględnienie sytuacji materialnej stron następuje poprzez modyfikacje jego wysokości w ramach kompetencji przyznanej Sekretarzowi Trybunału.

Do wniosku o częściowe zwolnienie z obowiązku uiszczenia wpisu strona dołącza dokumenty stwierdzające wysokość osiąganych dowodów, ogólną sytuację majątkową i życiową strony (np. kopię deklaracji podatkowej za ubiegły rok, orzeczenie o niepełnosprawności, zaświadczenie o statusie osoby bezrobotnej itp.).

Zwolnienie z obowiązku wniesienia wpisu możliwe jest wyłącznie w przypadku udowodnienia przez stronę, że ze względu na jej sytuację rodzinną, majątkową i wysokość dochodów, uiszczenie wpisu w określonej wysokości byłoby zbyt uciążliwe.
Od orzeczenia dyscyplinarnego Trybunału przysługuje skarga kasacyjna do Sądu Najwyższego w przypadku rażącego naruszenia prawa lub oczywistej niesłuszności orzeczenia.

Skargę kasacyjną wnosi się za pośrednictwem Trybunału w terminie 30 dni od dnia doręczenia orzeczenia wraz z uzasadnieniem stronie skarżącej. Skarga kasacyjna jest następnie przekazywana wraz z aktami sprawy Sądowi Najwyższemu w terminie 14 dni od dnia jej otrzymania.
Zgodnie z art. 13.2.1 Światowego Kodeksu Antydopingowego oraz art. 13.2.1 Modelowych Reguł Antydopingowych w sprawach dotyczących naruszenia przepisów antydopingowych, związanych z uczestnictwem w międzynarodowych wydarzeniach sportowych lub w przypadkach dotyczących sportowców klasy międzynarodowej, od decyzji przysługuje odwołanie do Sportowego Sądu Arbitrażowego (CAS) w Lozannie.
Trybunał jest stałym sądem polubownym, działającym na zasadach określonych w Kodeksie postępowania cywilnego. Trybunał jest zatem uprawniony do orzekania w sprawach, w których strony poddały spór pod jego rozstrzygnięcie (sprawy arbitrażowe).

Poddanie sporu pod osąd Trybunału następuje w pisemnej umowie (zapis na sąd polubowny), w której określony zostaje przedmiot sporu lub stosunek prawny, z którego spór wyniknął lub może wyniknąć. Właściwość Trybunału zaktualizuje się jednak wyłącznie w przypadku jego wyraźnego wskazania jako właściwego do rozstrzygnięcia danego sporu.

Jeżeli strony nie postanowiły inaczej, wiąże je regulamin Trybunału obowiązujący w dacie zawarcia zapisu na sąd polubowny.
W sprawach arbitrażowych konieczne jest wniesienie wpisu, który w sprawach majątkowych jest zależny od wartości przedmiotu sporu.

Wpis stosunkowy w sprawach majątkowych wynosi 4% wartości przedmiotu sporu i nie może być wyższy niż 50.000 zł.

W sprawach o prawa niemajątkowe albo w sprawach o prawa majątkowe, w których wartości przedmiotu sporu nie da się ustalić w chwili jej wszczęcia, Sekretarz Trybunału określa wpis tymczasowy, który nie może być niższy niż 1.000 zł i wyższy niż 25.000 zł. Wpis ostateczny jest ustalany w orzeczeniu kończącym sprawę przez Zespół Orzekający.

W sprawach rozpatrywanych przed Trybunałem stronom oraz innym uczestnikom postępowania nie przysługuje zwolnienie od kosztów postępowania.